MESİH’İN YÜCELİĞİ

Koloseliler 1:15-23

15  Görünmez Tanrı'nın görünümü, bütün yaratılışın ilk doğanı O'dur. 16  Nitekim yerde ve gökte, görünen ve görünmeyen her şey -tahtlar, egemenlikler, yönetimler, hükümranlıklar- O'nda yaratıldı. Her şey O'nun aracılığıyla ve O'nun için yaratıldı. 17  Her şeyden önce var olan O'dur ve her şey varlığını O'nda sürdürmektedir. 18  Bedenin, yani kilisenin başı O'dur. Her şeyde ilk yeri alsın diye başlangıç olan ve ölüler arasından ilk doğan O'dur. 19  Çünkü Tanrı bütün doluluğunun O'nda bulunmasını uygun gördü. 20  Mesih'in çarmıhta akıtılan kanı aracılığıyla esenliği sağlamış olarak yerdeki ve gökteki her şeyi O'nun aracılığıyla kendisiyle barıştırmaya razı oldu. 21  Yaptığınız kötülükler yüzünden bir zamanlar düşüncelerinizde Tanrı'ya yabancı ve düşmandınız. 22  Şimdiyse Mesih sizi Tanrı'nın önüne kutsal, lekesiz ve kusursuz olarak çıkarmak için öz bedeninin ölümü sayesinde sizi Tanrı'yla barıştırdı. 23  Yeter ki, duyduğunuz Müjde'nin verdiği umuttan kopmadan, imanda temellenip yerleşmiş olarak kalın. Ben Pavlus, göğün altındaki bütün yaratılışa duyurulan bu Müjde'nin hizmetkârı oldum.

AÇIKLAMA: Daha önce belirttiğim gibi Pavlus’un bu mektubu yazmaktaki ana amaçlarından biri Kilise üyelerinin kafalarını karıştırtan sahte öğretmenlerinin yanlışlarını düzeltmekti. Bu sahtekarlar bir takım ilginç öğretilerle imanlıları Mesih’in müjdesinden caydırmaya çalışıyorlardı. Elçi Pavlus ise yayılan bu farklı düşüncelere odaklanmak yerine İsa Mesih’in gerçek kimliğini ön plana çıkararak gerçeği vurgulamayı tercih eder. Önceki ayetlerde İsa Mesih’in sağladığı kurtuluştan söz açılmıştı. Şimdi ise doğrudan İsa’nın eşsiz kimliğine odaklanır. Bu bölüm Mesih’in ilahi kimliğiyle ilgili İncil’de bulunan belki en önemli paragraflardan biridir. Her cümleyi tek tek ele alalım:

  1. Görünmez Tanrı’nın görünümüdür - Ruh olan Tanrı’nın görülemediği apaçıktır, ancak beden alan Kutsal Oğul’nda kendini görünür kıldığına inanıyoruz (Yuhanna 1:18, İbraniler 1:3). Ayrıca İncil’de Tanrı’nın en başta Adem ve Havva’ya bağışladığı ve sonradan zedelenen kutsal ‘görünümün’ İsa’da mükemmel bir şekilde yeniden göründüğü öğretiliyor (2.Korintliler 4:4) 

  2. Bütün Yaratılışın ilk doğanı O’dur - Bu ifadeyle Mesih’in bir zamanlar yaratıldığını değil, her şeyin mirasçısı olduğunu vurguluyordur (İbraniler 1:2). Nitekim bir sonraki ayetlerde Pavlus İsa’nın her şeyi yarattığını belirtiyor. ‘İlk doğan’ sözünün bu bağlamda ‘doğma’ ile bir alakası yoktur; burada Tanrı Oğlu’nun mutlak öncelliğini ve üstünlüğünü vurguluyordur.  

  3. Her şey O’nda ve O’nun için yaratıldı - Elçi Pavlus birçok şeyi listeye koyarak İsa’nın bilinen ve bilinmeyen her şeyin yaradanı olduğunu belirtiyor. O var olan her şeyi yoktan var eden Tanrı’nın Sözü’dür (Yuhanna 1:1-3). Dahası yaratılmış olan her şey O’nun yüceliği için yaratılmıştır.  

  4. Her şeyin varlığını sürdüren O’dur - Tanrı Oğlu İsa yalnızca evreni yaratmakla kalmadı, şu an bile hepsini elinde tutan ve yaşamın devamlılığını sürdüren kendisidir. ‘Güçlü sözüyle her şeyi devam ettirir’ (İbraniler 1:3). 

  5. Kilisenin başı O’dur - Pavlus evrensel Kilise topluluğunu bir bedene benzetir, İsa Mesih de başıdır. Yani Mesih kilisenin önderidir. Her kim kilisede önderlik yapıyor olsa da kilisenin esas ve vazgeçilmez efendisi ve sahibi Mesih’in kendisidir (Vahiy 2-3). 

  6. Ölüler arasından ilk doğan O’dur - Bütün ‘ilk’ler Mesih’tedir, çünkü en yüce varlık O’dur. Başlangıç ve Son O’dur (Vahiy 1:17). Ölümden dirilen başkaları olmuştur dünya tarihinde, hatta İsa’nın kendisi bir çok kişiyi diriltti, ama hepsi yeniden ölmek üzere yaşama döndü, Mesih ise sonsuza dek yaşıyor (Romalılar 8:29).  

  7. Tanrı’nın bütün doluluğu O’ndadır - İsa’nın tanrılığını daha açık ve net bir şekilde nasıl ifade edilebilir? Tanrı neyse İsa O’dur! Baba Tanrı Oğlu İsa aracılığıyla dünyaya gelmeye razı oldu. Dahası çarmıhta kutsal bedenini kurban etmesi sonucunda kendisine iman eden herkesin Tanrı’yla barışmasını sağladı (Romalılar 5:8-11).  

Gördüğümüz gibi Tanrı Oğlu İsa Mesih tam anlamıyla Tanrı’dır. Böylece insanlık uğruna kendini feda etmesi evrensel ve sonsuz bir nitelik kazanıyor. Bu şekilde eskiden Tanrı’ya karşı düşman ve son derece günahla kirli olan bizler Mesih aracılığıyla Tanrı’nın huzuruna kusursuz ve kutsal çocukları olarak çıkabiliyoruz (Efesliler 2). Ama Pavlus tüm bunlara önemli bir not daha ekler: Yeter ki kabul ettiğimiz bu imanda köklenip devam edelim. Çünkü gerçekten iman ettiysek elbette ki Kutsal Ruh içimizde kutsal meyvelerini gösterecektir. Ama eğer İsa’yı ikrar ettikten sonra eski yolumuza dönersek Mesih’i hiç tanımamışız demektir.