Yerel kilise, Her Şeye Gücü Yeten Tanrı’nın Rabbimiz İsa Mesih’i yüceltmek adına oluşturduğu özel bir kurumdur. Dünya, Şeytan’ın ardından gitmektedir. Şeytan’ın kötülüğü ve etkisi bütün insanlarda ve dünyasal kurumlarda hissedilir, ama yerel kilise Mesih’e aittir ve öncelikli görevi Mesih’i temsil etmek ve iman etmeyen günahkârların yaşadığı, düşmanlık gösteren bir çevrede O’nun görkemli ismini yüceltmektir. Kilise, bizi karanlıktan görkemli ışığına çağırmış olanın yüceliğini ve övgülerini göstermelidir. Melekler ve yüceltilmiş kutsallar Tanrı’ya cennette tapınırlar, yerel kilise de yeryüzünde O’na tapınır ve hayranlığını gösterir. Bizler ancak, Tanrı’nın yeryüzünde halkına uzattığı mükemmel ve eşsiz ayrıcalığa hayran kalabiliriz. Sonsuz yücelikte, bizler hiç şüphe duymaksızın O’nu övmeliyiz. Fakat hala bu dünyada yaşarken, eğer bir kilise, itaatsizlik ve göz ardı ederek Kutsal Yazılar’ın gerektirdiklerini yaşamında ve uygulamada yok sayıyorsa, bu ulu çağrıyı yerine getiremez. Kilise, Rab’bin düşüncesini öğrenebilmek için Kutsal Yazılar’ı araştırmalıdır.
Bunun yanı sıra, yerel kilisenin, Tanrı’nın krallığını genişletmek için bu dünyada kullandığı özel aracı olduğunu anlamaktayız. Tüm Hristiyan aktiviteleri bunu baz almaktadır- yurtta ve yurt dışında misyon çalışmaları, imanlılara hizmet, merhamet eylemi ve Hristiyanların yardım hizmetleri. Vaizler, müjdeciler, kilise görevlileri kutsalların yerel paydaşlığından çıkmalı ve bu paydaşlık, Hristiyanların ruhsal şeylerde yaşadığı, ilerleme kaydettiği ve geliştiği saf, temiz ve sağlıklı bir çevre olmalıdır. Bütün bunlar, kilisenin Tanrı’nın Sözü’ne göre yaşamayı sürdürmesinin öneminin altını çizmektedir.
Şeytan’ın ve yardımcılarının kiliselerin yıkımları için çabalaması şaşırtıcı gelmemelidir. Onlardan nefret eder; onları kontrol altına almak ve bireysel Hristiyan yaşamları sıkıntıya sokmak için tanıklıklarını yok etmek için büyük bir gayret gösterir. Bir imanlı ayartıldığı zaman, Rab’bi onurlandırmaz ve hem birey hem de diğerleri için üzücü sonuçla Şeytan’la ilişkilidir. Bir kilise bozulduğunda ya da gerçekten uzaklaştığında, etkilerinin ne noktalarda olabileceğini düşünmek imkânsızdır. Britanya’da birçok şehir ve kasaba elli yıldan fazla kendisini Müjde’ye kapamış, çünkü yörede bulunan güçlü ve etkili bir kilise ya içsel çekişmelere tutulmuş ya da herkesin bildiği bir skandala karışmıştır. Kiliseleri nasıl gözetmeli ve onlar için nasıl dua etmeliyiz; düşmanla yalnızca Kutsal Yazılar’ı anladığımızda gerçekten savaşabileceğimizi anlayarak. Ayrıca birçok kilisede, müjde eyleminin oldukça ağır ve yavaş ilerlediğini itiraf etmeliyiz. Sıklıkla, üyelerden küçük bir azınlığın gerçekten aktif olduğunu, çoğunluğun dâhil olmadığını ve kilise üyeliğinin sorumluluklarını anlamadığını görmekteyiz. Kimi zaman liderlik zayıftır veya liderler, üyelerin yetkilerini kabul etmediğinden, Kutsal Kitapsal fonksiyonlarını yerine getirmede güçlük çekebilirler. Bazı durumlarda kilise disiplini anlamında hiçbir şey yapılmamakta ve diğerleri Tanrı’nın Sözü’nden uzaklaşmış olan diğer kiliselerle etkileşim nedeniyle gitgide zayıf düşmektedir.
Ancak bir kilise Kutsal Ruh’un gücü ve bereketi ile Kutsal Yazılar’a uygun olarak yaşar ve hareket ederse, o zaman durum güzel bir hal alır. Kilisenin tanıklığıyla Tanrı onurlandırılır ve dünyada yenilmez olur. Rab’bi sevenler sevinç duymayı kilisenin bir parçası olarak görür ve bütün yürekleriyle kendilerini paydaşlığa, duaya, hizmete ve yardımlaşmaya verirler. Kutsal Kitapsal kilise sıkıntılarla ve denenmelerle yüzleşecek, fakat cennetin bereketi hissedilecek, üstlendiği her şeyde meyve verecek. Bu noktada Tanrı’nın Sözü’ne bakalım ve kilise için olan tasarılarını yeniden en baştan öğrenelim.